Zamach w Sarajewie w Bośni miał miejsce 28 czerwca 1914 roku; uznawany jest za bezpośrednią przyczynę wybuchu pierwszej wojny światowej. Tego dnia austriacki następca tronu, arcyksiążę Franciszek Ferdynand wraz z towarzyszącą mu małżonką Zofią Chotek wyjeżdżali z dworca miejskiego odkrytym samochodem. W trakcie przejazdu zamachowiec Nedeljko Čabrinović rzucił w kierunku auta bombę, lecz dzięki refleksowi kierowcy bomba odbiła się od karoserii samochodu i, eksplodując, zniszczyła jadący następny samochód raniąc pasażerów, policjanta i osoby z tłumu.

Tego samego dnia, gdy książę wraz z małżonką zamierzali odwiedzić rannego w wyniku eksplozji Ericha Merizzi, samochód z arcyksięciem, zwalniając na zakręcie, mijał serbskiego konspiratora Gawriłę Principa, który oddał strzały w kierunku pary. Oboje zginęli. Po zamachu Austro-Węgry chciały mieć możliwość udziału w śledztwie (był to jeden z punktów postawionego Serbii ultimatum), jednak władze Serbii nie udzieliły na to zgody, co stało się pretekstem do wypowiedzenia wojny, nazwanej potem Wielką Wojną albo wojna światową.

28 czerwca Gavrilo Princip i kilku jego współpracowników stanęli przed sądem. Zostali skazani na wieloletnie wyroki więzienia w twierdzy Terezin, w której zmarli z powodu chorób i wycieńczenia w przeciągu 4 lat.

Franciszek Ferdynand

28 czerwca 1914 arcyksiążę austriacki Franciszek Ferdynand, następca tronu został zastrzelony w Sarajewie w Bośni przez Gawriło Principa – serbskiego nacjonalistę należącego do organizacji Czarna Ręka (serb. Црна рука/Crna Ruka). Natychmiast po tym zabójstwie Niemcy ogłosiły całkowite poparcie dla dalszych działań Austrii, prowokując ją tym samym do wypowiedzenia wojny Serbii, podczas gdy Francja zapewniła o swoim poparciu Rosję. Austro-Węgry, które miały informacje o tym, że rząd serbski był inspiratorem zamachu, wystosowały wobec Serbii ultimatum, które zawierało warunki praktycznie nie do zaakceptowania, ponieważ prowadziły one do ograniczenia suwerenności tegoż kraju. Serbia zgodziła się na prawie wszystkie żądania (m.in. zrzeczenie się jakichkolwiek praw do Bośni, uczestnictwo Austro-Węgier w śledztwie ws. Zamachu w Sarajewie), ale jeden punkt ultimatum odrzuciła – a mianowicie prawa władz austriackich do prowadzenia własnego dochodzenia na terytorium Serbii. Austro-Węgry uznały tę odpowiedź za niewystarczającą

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Strona_g%C5%82%C3%B3wna